Οι αγγειακές διαταραχές της σπονδυλικής στήλης προκαλούν σοβαρά συμπτώματα που χρήζουν άμεσης αντιμετώπισης. Στο μεγαλύτερο ποσοστό εμφανίζονται με βραδέως επιδεινούμενη αδυναμία των κάτω άκρων, που εξελίσσεται σε διάρκεια μηνών ή ετών. Ενίοτε συνοδεύεται από πόνο κατά μήκος της σπονδυλικής στήλης, αισθητικές διαταραχές και διαταραχές του ουρογεννητικού συστήματος. Σε μικρότερο ποσοστό οι αγγειακές διαταραχές εμφανίζονται με οξεία συμπτωματολογία, λόγω αιμορραγίας. Πολύ σπάνια μπορεί να επισυμβεί έμφρακτο του νωτιαίου μυελού με μη αντιστρεπτό νευρολογικό έλλειμμα.
Πρόκειται για διαταραχή της φυσιολογικής μετάπτωσης των αρτηριών σε φλέβες με την παρεμβολή του τριχοειδικού δικτύου. Μπορεί να υπάρχουν από τη γέννηση αλλά
Συνήθως, η πρώτη απεικονιστική εξέταση είναι η μαγνητική τομογραφία που όμως οφείλει να ακολουθείται από αγγειογραφία για την πληρέστερη κατανόηση της ανατομίας του ευρήματος.
Τύπος 1 αρτηριοφλεβώδης δυσπλασία της σκληράς ή αρτηριοφλεβώδης επικοινωνία (fistula). Ευτυχώς, είναι ο πιο συχνός τύπος αλλά και ο πιο δεκτικός στη θεραπεία. Αντιμετωπίζεται χειρουργικά, με αποκλεισμό από την κυκλοφορία του παθολογικού αγγείου. Η χειρουργική επέμβαση συνήθως επιφέρει πλήρη ίαση, εφόσον γίνει εγκαίρως ώστε να μην έχει εγκατασταθεί η βλάβη.
Τύπος 2. Ενδοσκληρίδια αρτηριοφλεβώδης δυσπλασία. Συνήθως εμφανίζεται με αιμορραγία που προκαλεί οξύ πόνο με αδυναμία. Διακρίνεται σε τύπους με βάση την εντόπιση εντός ή εκτός του νωτιαίου μυελού και την ηλικία.
Τύπος 3. Εδώ συγκαταλέγονται τα σηρραγώδη αγγειώματα, τα φλεβώδη αγγειώματα και τα αιμαγγειώματα.
Η θεραπεία είναι εξατομικευμένη με βάση τον τύπο αλλά και την ανατομική ιδιαιτερότητα της κάθε δυσπλασίας, όπως αναδεικνύεται κατά την αγγειογραφία. Υπάρχει η δυνατότητα χειρουργικής αντιμετώπισης αλλά και ενδαγγειακής. Και οι δύο τεχνικές είναι επιτυχείς με τις σωστές ενδείξεις, οπότε η σύγκριση δε γίνεται μόνο για το ποια είναι η ασφαλής αλλά και ποια θα έχει τη μικρότερη πιθανότητα υποτροπής.
