Η σπονδυλική στήλη είναι ένα όργανο που βιώνει τεράστια καταπόνηση κατά τη διάρκεια των περισσότερων δραστηριοτήτων, ενώ η ακινησία αποδεικνύεται ότι είναι ακόμα χειρότερη.
Τα χειρουργεία της σπονδυλικής στήλης έχουν περάσει από διάφορα στάδια μέσα στις προηγούμενες δεκαετίες, καθώς διαρκώς νέες τεχνικές γίνονται δημοφιλείς αλλά με τα χρόνια φαίνεται καλύτερα ο βαθμός αποτελεσματικότητάς τους.
Πολλές φορές γίνεται κατάχρηση υλικών με αποτέλεσμα την αποτυχία του χειρουργείου παρά το δυσθεώρητο κόστος, άλλες φορές χρησιμοποιούνται πρωτοποριακές τεχνικές χωρίς το προσδοκώμενο αποτέλεσμα, άλλες φορές δεν υπάρχει εξαρχής σωστά στοχευμένη διάγνωση και θεραπεία ή λύνεται μόνο ένα πρόβλημα από τα πολλά, ενώ αρκετές φορές ο χρόνος παράγει επιπλέον φθορά που κάνει τα συμπτώματα να υποτροπιάζουν. Οι ασθενείς τα τελευταία χρόνια έχουν αποκτήσει φοβία μπροστά σε ένα επικείμενο χειρουργείο σπονδυλικής στήλης και όχι άδικα.
Ο κ Μπουρλογιάννης έχει ασχοληθεί με την σπονδυλική στήλη όχι μόνο από τη χειρουργική σκοπιά, αλλά και από την πλευρά της θεραπείας του χρόνιου πόνου, που πολύ συχνά αφορά ασθενείς με αποτυχημένα χειρουργεία σπονδυλικής στήλης. Έτσι έχει τη δυνατότητα να κρίνει κάθε περίπτωση πολυπρισματικά προτού στοχεύσει στο πρόβλημα ή να συστήσει μία αλληλουχία κινήσεων μέχρι το τελικό αποτέλεσμα. Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις, πρωτίστη σημασία έχει η συνεργασία μεταξύ γιατρού και ασθενούς, ώστε από την πλευρά του γιατρού να γίνει κατανοητό το ιστορικό που συχνά είναι μακροσκελές και από την πλευρά του ασθενούς να γίνουν κατανοητά τα αποτελέσματα κάθε μεθόδου ή χειρουργείου και ο λόγος επιλογής, σε μία ορθολογική βάση.
Πολλές φορές, πιο αποτελεσματική από τη θεραπεία πόνου είναι η επανεπέμβαση, η οποία θα προσφέρει σημαντική ύφεση του προβλήματος, με επακόλουθο μείωση των αναλγητικών και επάνοδο στην δραστηριότητα με ή χωρίς φυσιοθεραπεία. Ο κ Μπουρλογιάννης έχει συγκεντρώσει μεγάλη εμπειρία σε επανεμβάσεις ασθενών που χειρουργήθηκαν αλλαχού, στην Αγγλία και στην Ελλάδα. Πολλές φορές έχει φέρει ανακούφιση σε χρόνια προβλήματα που δεν έβρισκαν λύση, απλά και μόνο επαναλαμβάνοντας και αξιολογώντας όλη τη διαγνωστική στρατηγική από την πρώτη μέρα που άρχισαν τα συμπτώματα των ασθενών, προτείνοντας και πραγματοποιώντας ένα χειρουργείο με αυστηρά προκαθορισμένο σχέδιο.
Η επανεπέμβαση στη σπονδυλική στήλη είναι μία δύσκολη αλλά όχι ριψοκίνδυνη διαδικασία, στηρίζεται στην άριστη γνώση της ανατομίας αλλά και παθοφυσιολογίας των εκφυλιστικών παθήσεων. Προεγχειρητικά, απαιτείται αξιολόγηση της κατάστασης με μαγνητική και αξονική τομογραφία στις περισσότερες περιπτώσεις. Γίνεται με μικροσκόπιο και δαπανάται άπλετος χρόνος για να αναδειχθούν τα όρια του προηγούμενου χειρουργείου, η φυσιολογική ανατομία και το σκέλος που πρέπει να διορθωθεί. Η ανάρρωση δεν είναι διαφορετική από ένα χειρουργείο που γίνεται για πρώτη φορά.
