Η οσφυϊκή μικροδισκεκτομή προσφέρει αποδεδειγμένα μία άμεση και θεαματική βελτίωση που επιτρέπει στον κάθε άνθρωπο να επιστρέψει ταχέως στις δραστηριότητές του χωρίς περιορισμούς.
Το μεσοσπονδύλιο διάστημα είναι ο χώρος μεταξύ των σπονδυλικών σωμάτων, που αποτελεί ένα κινητό και ευπίεστο τμήμα ανάμεσα στον άκαμπτο και σκληρό υπερκείμενο και υποκείμενο σπόνδυλο. Στο εσωτερικό του διαστήματος υπάρχει το πλέον μαλακό τμήμα που λέγεται πηκτοειδής πυρήνας, ενώ στην περιφέρεια υπάρχει μία σχετικά σκληρή ζώνη που συγκρατεί τον πυρήνα στο κέντρο και λέγεται ινώδης δακτύλιος. Ο πυρήνας είναι το κυρίως ελαστικό τμήμα και ο δακτύλιος το κυρίως σταθεροποιητικό τμήμα. Αν τυχόν υπάρξει μία σχάση στον δακτύλιο, τότε προβάλει διά της οπής ο πυρήνας και αυτό το φαινόμενο καλείται κήλη.
Ποια είναι τα συμπτώματα της κήλης;
Ανάλογα με το ύψος στη σπονδυλική στήλη (αυχένας, θώρακας, οσφύ) όπου έγινε η ρήξη του δακτυλίου και η προβολή του πυρήνα, τα συμπτώματα μπορεί να εμφανιστούν στα χέρια ή τα πόδια, αλλά και πάλι ποικίλουν. Ανάλογα με την κατεύθυνση και το μέγεθος της κήλης τα συμπτώματα μπορεί να εμφανιστούν αριστερά, δεξιά ή αμφοτερόπλευρα. Πολλές φορές συνυπάρχουν κήλες σε διάφορα επίπεδα και μία μόνο είναι αυτή που προκαλεί συμπτώματα.
Συνήθως υπάρχει πόνος, αιμωδία (μούδιασμα), παραισθησίες (μηρμηκιάσματα) ή πάρεση (αδυναμία), στην κατανομή της νευρικής ρίζας που προσβάλλεται από την κήλη. Η τυπική κλινική εικόνα αρχίζει με πόνο που περιορίζεται στην περιοχή της σπονδυλικής στήλης και είναι απότοκος του σπασμού (οσφυαλγία, αυχεναλγία). Στη συνέχεια αυτός ο πόνος μετριάζεται και δίνει τη θέση του στον αναφερόμενο πόνο, αυτόν που προέρχεται από την περιοχή που νευρώνεται από τη συγκεκριμένη νευρική ρίζα. Σε παραμέληση μπορεί να υπάρξει παράλυση ή συμπτώματα από το ουρογεννητικό σύστημα. Η χρονικότητα, η διάρκεια και η ένταση των συμπτωμάτων ποικίλουν.
Τι χρησιμεύει ο μεσοσπονδύλιος δίσκος;
Η σπονδυλική στήλη στους περισσότερους ανθρώπους έχει 7 αυχενικούς, 12 θωρακικούς και 5 οσφυικούς σπονδύλους. Με εξαίρεση τον πρώτο και δεύτερο από πάνω (άτλαντας και άξονας) όλοι οι άλλοι έχουν μεσοσπονδύλιους δίσκους ανάμεσά τους. Αυτό το μαλακό τμήμα έχει πολλαπλούς ρόλους.
Πρώτα πρώτα, απορροφά τους κραδασμούς και επιτρέπει στη σπονδυλική στήλη να δέχεται τραντάγματα χωρίς να τραυματίζεται και χωρίς να τα μεταφέρει σε άλλες δομές.
Έπειτα, επιτρέπει κίνηση σε τρεις άξονες, κάμψη μπρος - πίσω, κάμψη δεξιά - αριστερά και στροφή δεξιά - αριστερά. Επιπλέον, υπάρχει ελάχιστη αλλά όχι αμελητέα κίνηση στην προσθιοπίσθια και πλάγια μετατόπιση, όπως επίσης και στην συμπίεση-αποσυμπίεση. Η συντονισμένη σχετική κίνηση των σπονδύλων σα μία ομάδα πλέον, δίνει την γνωστή ευλυγισία στο σώμα κατά την στάση και την κίνηση.
Τέλος, το μεσοσπονδύλιο διάστημα συμβάλλει στο ύψος μας, διότι προσθέτει εκατοστά ύψους στα εκατοστά που αθροίζουν οι σπόνδυλοι από μόνοι τους. Όταν είμαστε ξαπλωμένοι/ες το βάρος μας δεν πέφτει στους σπονδύλους και τότε με την διαδικασία της όσμωσης, νερό εισέρχεται και τους διατείνει. Όταν είμαστε σε όρθια θέση, όλο το βάρος μας κατανέμεται στη σπονδυλική στήλη και εξωθεί το νερό από το μεσοσπονδύλιο διάστημα. Έτσι, κατά τη διάρκεια της νύχτας ψηλώνουμε και τη μέρα κονταίνουμε, μέχρι την ηλικία που οι δίσκοι αφυδατώνονται και αυτή η διαδικασία παύει να συμβαίνει. Η βαρύτητα καταπονεί τους δίσκους αλλά και τη σπονδυλική στήλη γενικά, για αυτό και η κίνηση σε αντιβαρικό περιβάλλον, όπως είναί η θάλασσα ή το κολυμβητήριο, είναι τόσο πολύ ωφέλιμη. Σε αυτές τις συνθήκες, επιτρέπονται οι κινήσεις και στους τρεις άξονες, σε όλο το μήκος της σπονδυλικής στήλης και χωρίς τη βαρύτητα να αποτελεί επιβαρυντικό παράγοντα. Για αυτό και το κολύμπι συστήνεται ανεπιφύλακτα και θεωρείται μία μορφή «πανάκειας» στις εκφυλιστικές παθήσεις της σπονδυλικής στήλης, ενώ στις ίδιες αρχές στηρίζονται προφανώς και πολλές φυσιοθεραπευτικές τεχνικές.Ποια είναι η αντιμετώπιση της κήλης;
Η κήλη μπορεί να αποτελεί τυχαίο εύρημα, να προκαλεί πόνο (οσφυαλγία, ισχυαλγία, αυχενοβραχιόνιο σύνδρομο, ριζίτιδα) ή να προκαλεί επιπλέον νευρολογικά προβλήματα. Σε κάθε περίπτωση χρειάζεται ιατρική εξέταση, απεικόνιση και στη συνέχεια καθορίζεται η αντιμετώπιση. Πολύ αδρά αλλά χωρίς να αποτελεί απόλυτο κανόνα, κάθε θεραπεία ξεκινάει από το πιο απλό και μη παρεμβατικό και, επί παραμονής των συμπτωμάτων, προχωράει σε πιο σύνθετη και παρεμβατική δράση. Η ίδια κήλη μπορεί να αντιμετωπίζεται αλλιώς στην οξεία και αλλιώς στη χρόνια φάση, συντηρητικά ή χειρουργικά.
Δεδομένου ότι μόνο ένα μικρό ποσοστό ασθενών καταλήγει να χρειαστεί χειρουργείο, υπάρχει ένα τεράστιο οπλοστάσιο θεραπειών που έχουν αποτέλεσμα και αξίζει κανείς να εξαντλήσει. Αν δεν υπάρχουν εξαρχής νευρολογικές επιπτώσεις για τις οποίες ενδείκνυται άμεση ιατρική εξέταση, οι περισσότεροι ασθενείς ακολουθούν μία μακρά πορεία δοκιμάζοντας τεχνικές που, ανεξάρτητα του επιπέδου επιστημονικής τεκμηρίωσης, φέρουν συχνά το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Από την άλλη, όταν έχουν εξαντληθεί οι συντηρητικές θεραπείες και τα συμπτώματα παραμένουν, το χειρουργείο προσφέρει αποδεδειγμένα μία άμεση και θεαματική βελτίωση που επιτρέπει στον κάθε άνθρωπο να επιστρέψει ταχέως στις δραστηριότητές του χωρίς περιορισμούς.
Κατά τη διάρκεια της επέμβασης, χωρίς να διαταράσσονται οι δομές που διατηρούν τη σταθερότητα της σπονδυλικής στήλης, αφαιρείται το τμήμα του πηκτοειδούς πυρήνα που πιέζει τις νευρικές δομές. Επιπλέον, εκτός του προεκβάλοντος τμήματος, αφαιρείται υλικό από το μεσοσπονδύλιο διάστημα, για την αποφυγή της υποτροπής. Ο ασθενής κινητοποιείται άμεσα μετεγχειρητικά και εξέρχεται του νοσοκομείου την ίδια μέρα ή την επόμενη. Δίνονται οδηγίες για την αποφυγή άρσης βαρών αλλά οι περισσότερες δραστηριότητες δεν διακόπτονται για διάστημα μεγαλύτερο των λίγων ημερών.
Η ελάχιστα παρεμβατική χειρουργική (Minimally Invasive Spine Surgery) είναι η σύγχρονη μέθοδος, που ελαχιστοποιεί την χειρουργική τομή και τον μετεγχειρητικό πόνο. Το χειρουργείο γίνεται με το νευροχειρουργικό μικροσκόπιο ή το ενδοσκόπιο, ανάλογα με την ανατομία της περιοχής. Κάθε μέθοδος έχει τις ενδείξεις και αντενδείξεις της και κριτήριο είναι το συγκεκριμένο πρόβλημα του επιμέρους ασθενούς. Η τεχνική πρέπει να επιλεγεί με βάση το πρόβλημα και όχι το αντίστροφο, να χρησιμοποιείται η ίδια τεχνική σε όλα τα προβλήματα. Στην κήλη δίσκου δεν έχει ένδειξη μεγαλύτερη επέμβαση, όπως η σπονδυλοδεσία, που στερεί την κινητικότητα από τη σπονδυλική στήλη.
Οσφυική μικροδισκεκτομή
